Andere visie

Lijndenken en beelddenken

Wanneer iemand voor één van beide hersenhelften dominant is in het denken, 'bepalen' deze functies de manier van informatie verwerken. Dominantie van de linkerhersenhelft in het denken, noemen wij lijndenken. Dominantie van de rechterhersenhelft in het denken, noemen wij beelddenken of conceptueel denkers. Niet alle beelddenken zijn dyslectisch, andersom geldt dat wel. Alle dyslectici zijn conceptueel denkers, net als mensen met dyscalculie, ADHD en hoogbegaafdheid. Dit betekent overigens niet dat ze helemaal niet logisch kunnen denken.

De meeste mensen zijn dus lijndenkers: ze denken van begin naar einde, van oorzaak naar gevolg, van hoofdletters naar punten. Dyslectici denken in beelden en ideeën, hebben een totaalplaatje van het geheel, hebben veel associaties en zien ook daar de verbanden tussen. Als zij dat wat zij denken in woorden moeten vatten, hebben zij meer tijd nodig om te kiezen wat ze gaan vertellen en hun beelden te vertalen in woorden. Ze neigen er naar te beginnen met de kern of conclusie van het verhaal en dat geeft nogal eens verwarring bij de lijndenkers die dan het kader of de inleiding missen.

Overigens bestaat er ook in deze twee manieren van denken een geleide schaal: er zijn waarschijnlijk veel mensen bij wie die dominantie van een hersenhelft in het denken veel minder uitgesproken is. Er zijn ook lijndenkers die in beelden kunnen denken. Vrouwen denken over het algemeen ook meer in beelden.

De uitdaging:

Het lijndenken is de norm in onze maatschappij. Het hele onderwijs is erop gestoeld. Het beelddenken of conceptueel denken wordt als lastig ervaren en vaak niet begrepen. Dit terwijl het beelddenken grote denkers, kunstenaars en uitvinders heeft voortgebracht. Denk aan Albert Einstein, Isaac Newton en Leonardo da Vinci. Tussen beide manieren van denken bestaat echter nog steeds een kloof. De uitdaging is om het idee los te laten dat er maar één manier van denken bestaat en het beelddenken ook in het onderwijssysteem te integreren. Met een samenleving die steeds complexer wordt, hebben we beelddenken nodig om oplossingen te vinden voor de vragen waar we met z'n allen voorstaan. Zonder de dyslectici komen we de crisis niet door!

Bron